eKrawiectwo.net

Będę Ci z zapałem pomagać!

Przygarnij "To -To" z gorącym sercem.Miałam owczarka niemieckiego ,który wabił się Rex( nie "Reks" a "Rex" -dokładnie tak miał zapisane w książeczce). Psisko niezwykle mądre i ułożone, nie bojące się odgłosów strzałów ,petard (psy zwykle tego nie lubią). Bardzo przywiązany do dorosłych jak i moich dorastających pociech. Chłopcy niestety nie mogli w jego obecności ...nurkować. Byli wyciągani z pod wody przez niego .Po prostu chwytał za bark profesjonalnie ,tak,żeby osoba "ratowana" płyneła "na plecach".Nikt tego go nie uczył ,miał to we krwi. Wyciągał na mieliznę,zawył,jęzorkiem obmył twarz "uratowanego" i czekał..aż "uratowany " zacznie się ruszać. Radość "uratowanego" nie zawsze była wprost proporcjonalna do radości Rexa .
Był tez zaprzyjaźniony z niezwykle psotna kocicą-podrzutkiem,której celem było polowanie na smakołyki nie zawsze dla niej przeznaczone . Biedaczka wkardając się przez uchylone okno,drzwi -musiała opuścić miejsce niedoszłych polowań lub leżeć spokojnie przy Rexie praktycznie ,aż do powrotu domowników.
Ucerpiały niestety też portki pewnego redaktora z lokalnej rozgłośni,który usiłował wtargnąć na teren prywatny ,pomimo wyraźnego nakazu skorzystania z domofonu jaki i obszernej tabliczki z informacją o Rexie.
Rex uwielbiał podróże,jazdę samochodem,spacery, gonitwy. Opowiastek o nim mnóstwo.
10lat temu po groźnej burzy ,gdzie piorun trzasł w drzewo na posesji sąsiada ( ok. 10 m od mojego domostwa ) zaginął.Pomimo intensywnych poszukiwań na szeroką skalę ,nie udało się go odnaleźć. Zaprzyjaźniony weterynarz wyjaśnił,iż Rex "poszedł z burzą". Wyjaśnił,że pies widząc słup ognia uciekał przed siebie,aż ...zabrakło mu sił...
Tej nocy ,nie chciał nocować z nami ,ponieważ w domu było mu zwyczajnie za gorąco . Pozostał w swojej ogromnej budzie... Może,gdybym zatrzymała go siłą w domu towarzyszyłby nam dłużej....
Do dzisiaj jak widzę psy tej rasy zwalniam tempo ..aby się chociaż przez chwilkę popatrzeć....Nie zdecydowałam się na wzięcie szczeniaka owczarka ponownie ....
Przez ostatnie 5 lat zadomowiła się suczka mieszaniec ,bardziej jamnik.Wyrzucona przez mieszczan(tak ,dokładnie przez mieszczan) ,tuż przy naszym domu (mieszkam przy skrzyżowaniu ).Czekała na bezlitosnych "właścicieli" 3dni. Nie ruszyła się z miejsca. Po 3 dniach zaczeła jeść to,co jej zostawialiśmy. Później zamieszkała z nami .Lubiła siedzieć na kolanach domownika,nie lubiła wychodzić z domu i nigdy nie wsiadła do samochodu...Była idealnym kompanem zabaw dla moich wnuków. Niestety odeszła w sposób naturalny ,miała raka.
Obecnie gospodarzem jest Brysio, mieszaniec :troszkę z wyżła ,troszkę innej bliżej nie określonej rasy .Młode to to i szalone ,że hej
I..koty .. Jeden czarny potomek rasy skandynawskiej,kocica i jeszcze trzy nakrapiane rudzielce.Żyją na wolności i tylko w chwilach wolnych od zajęć wracają do swojej budki. Jak będą grzecznie pozować do zdjęć ,to je ujrzycie

Tu może wystąpić problem, Roksi, bo oni prawdopodobnie nie mają jaj...
Można im ewentualnie naciągnąć napletek na czoło i wyciąć dziury na oczy, żeby z daleka było widać, jaki z niego ch...
Wieszanie za jaja to takie średniowieczne trochę, tak zwyczajnie bolesne. A tu chodzi o jakieś szczególne udręczenie...
Trochę finezji z tymi torturami! Wymyślmy coś takiego, co naprawdę by skopało psychicznie takiego fiuta, żeby już nigdy nie poważył się nawet muchy zabić.
A kiedy już wymyślimy - to moje ludzie już się postarają, żeby to wdrożyć!

No dobra, to i ja się pochwalę moim psińcem. Niestety już nie żyjącym. Odszedł po 17 latach szczęśliwego żywota.
Miał na imię Wafel i był niesamowicie rozumny. To owczarek alpejski, appenzeller. Naturalna rasa psów pasterskich. Typowy zaganiacz. Reagował na komendy gwizdem i rozumiał, naprawdę rozumiał, co się do niego mówi. Kiedy mu np. powiedziałem "Wafcio, wygoń gołębie" to leciał na balkon i przeganiał sraluchy, żeby nie paskudziły. Albo np. "przynieś gnat" i wtedy przynosił swoją kość, którą dostał do obgryzienia. Nie był taki, jak inne psy, które nie pozwolą sobie odebrać kości i mogą nawet z tego powodu pogryźć.
Co więcej - kiedy był już starszy i nie miał takiej siły w szczękach - przynosił mi kość po obgryzieniu główek, kiedy już została sama rura ze szpikiem w środku, żebym to rozbił młotkiem, bo nie mógł sobie poradzić z jej rozgryzieniem.
Wszyscy mi go zazdrościli i nie mogli się nadziwić, że nigdy nie był tresowany, ani uczony czegokolwiek. Po prostu miał to we krwi. Był niesamowicie posłuszny i wystarczyło powiedzieć "Wafi! Noga raz" i szedł przy nodze. I nie działały na niego jakieś poboczne bodźce, jak np. ganianie kotów.
Poza tym zaganiał w sensie dosłownym całe stadko. bo chodziłem z nim celowo w takie miejsce, gdzie spotykali się wszyscy psiarze z okolicy. Stado go wychowało i był dzięki temu szczęśliwy, bo miał masę kolegów i koleżanek. A kiedy któreś z nich zapędziło się gdzieś zbyt daleko, to wystarczyło Waflowi powiedzieć "Wafcio! Gdzie jest Astra?" Od razu pędował i ją przyprowadzał.
Był naprawdę cudowny i strasznie kochany. Dlatego nie chcę innego, bo wiem, że już żaden nie będzie taki jak Wafel, a tylko będę się wkurzał i porównywał...

Co do tortur , Zibiaszku, masz absolutną rację. Twoja metoda na facetów jest straszna .Ale co zrobić z głupią babą, która szczeniaka wyrzuciła przez okno z II piętra? Wezwałam policję, dostała jakiś mandat. Następnym razem ją wyrzucę.
A co do nowego psiaka : jestem pewna , że jest gdzieś psinka , która na Ciebie czeka i Twój Wafel będzie Tobie kibicował , abyś się nim zajął. A może nawet to on znów będzie w ciele tej psinki? Bo tak bardzo Cię kochał , że postanowił znów być psem.
Życzę Tobie wszystkiego dobrego - jesteś naprawdę dobrym człowiekiem.
Pozdrawiam.
Marta

Co do tortur- jestem za. Tutaj co roku ląduje kilka psów przy przystanku.Mieszczuchy wyrzucają. Ta sunia już zostanie, podobno błąkała się tydzień. Jest już niemłoda, niedawno miała szczeniaki, taka duża z niej poducha- głównie zalega na tapczanie albo fotelu. Uwielbia chodzić na smyczy.
Wiecie, że ludzie jak zauważyli że przygarnęłam ją do domu to patrzą na mnie jak na psychiczną? Pies w domu- absolutnie niedopuszczalne!
Kiedy przygarnęliśmy Bonusa- zdjęcia gdzieś przy początku wątku - to się krzywili, że brzydki, że kłopot. Po pół roku, jak zwalczyłam armię pcheł i odrosło futro nagle znaleźli się chętni- bo taki ładny i miły. A wcześniej kijami prali- sama widziałam- twierdząc że wściekły. A on już nie miał siły uciekać.

Super że są tacy fajni ludzie jak Ty ! Kocham zwierzaki i najchętniej przygarnęłabym całe schronisko. Czasami mam wrażenie że są lepsi od ludzi. A na pewno od wielu , których znam. Są bardziej prawdziwi i nie udają.
Pozdrawiam serdecznie.
Marta

Dzięki za miłe słowo.

Myślę że gdyby znalazł się u Ciebie psiak to pewnie byś go pokochał tak jak wcześniejszego. Zwierzaki mają to do siebie że łapią za serducho i po czasie zastanawiamy się jak mogło toczyć się życie bez tego futrzaka .
Ja myślałam że nie ma takich psów jak nasz Morus,Aras( pomagały nam zaganiać owce np na łące aby w szkodę nie weszły itp)ale w domu pojawiły się inne znajdy Pikuś, Kuleczka, Diana długo po Morusie i Arasie ale też potem myślałam że nie ma podobnych do tych psiaków.
Pikuś był znaleziony przez moich rodziców w lesie gdy byli na grzybach, pies był przywiązany do drzewa. Za dziecka mieszkałam w takiej fajnej miejscowości 5 domków w wiosce i wkoło las do najbliższego sklepu ,szkoły itp było 4 kilometry i szło się leśną drogą. Oj ale się rozpisałam.

--- Ostatnio edytowane 2014-01-13 11:14:51 przez iwona1974 ---

Zbychu to na początek