eKrawiectwo.net

Natalia_ napisał w dniu 2014-01-11 12:41:26:

Czy sformułowanie "sukienki bardzo ładnie odszyte" jest poprawne? Razi mnie używanie słowa "odszyte" zamiast "uszyte".

"Odszycie" to coś zupełnie innego niż "uszycie".
Uszycie to to, co widać na prawej stronie, dla laika, klienta w sklepie.
Odszycie to całe piękno sztuki krawieckiej ukryte na lewej stronie, tam, gdzie zaglądają fachowcy: równe skrojenie, odpowiedniej wielkości zapasy szwów (a nie takie, które się rozejdzie przy pierwszym praniu, albo nawet przed), równe i dobrze wykonane szwy, zakończenia szwów, poobcinane końcówki nici...
Sukienka może być ładnie uszyta, ale fatalnie odszyta (jak większość ciuchów w sklepach ogólnodostepnych cenowo). Może być również źle uszyta (np. źle leżeć lub się układać), ale doskonale odszyta. Najbardziej pożądane są pięknie uszyte i pięknie odszyte.

magnez33 napisał w dniu 2014-01-09 16:41:32:

Kochane moje Panie Polonistki ,w wątpliwych przypadkach doradzały dodanie czasownika:

1. (M.) mianownik - Kto( kto to jest)? Co(co to jest)? - żółw, żółwie
2. (D.) dopełniacz - Kogo(nie ma)? Czego(nie ma)? (Czyj?) - żółwia, żółwi
3. (C.) celownik - Komu(się przypatruję)? Czemu(się przypatruję)? - żółwiowi, żółwiom
4. (B.) biernik - Kogo(widzę/nie widzę)? Co(widzę/nie widzę)? - żółwia, żółwi(e)
5. (N.) narzędnik - Kim(z kim idę)? Czym(z czym idę)? - żółwiem, żółwiami
6. (Ms.) miejscownik - O kim(mówię)? O czym(mówię)? - żółwiu, żółwiach
7. (W) wołacz - (O!)(o,jest!) - żółw, żółwie
Do tej pory stosuje i ..nie narzekam. To była dobra stara szkoła,aż żal ,że został po niej tylko cień...

Wszystko pięknie, oprócz wołacza. Niestety nie znam pytania do tego przypadku, ale w przytoczonych przykładach powinno być: "żółwiu!" i "żółwie!". To jest to, jak wołamy za kimś, kiedy chcemy, aby na to wołanie się odwrócił.
Dobrym tego przykładem było zastosowane póżniej "Piotrze".
Przykłady: Violu, Jarku, Aniu, Zbyszku, Zosiu, Krzysiu, Romku, Elku (Eligiuszu, mój brat ma tak na imię), bracie, wujku, ciociu,koniu, maszyno (to mówmy prosząco, może zadziała...), pralko (w moim przypadku zawsze z "kochana")...

Grześ napisał w dniu 2014-01-18 10:42:41:

Chłopie - matura przed Tobą. My, na forum możemy sobie pozwolić na wiele. Jednak, żebyś w szkole pewnych konstrukcji słownych nie tworzył, to wytłumaczę tego "dziwoląga": "Rzecz zadziała się jakieś 2 godz...". Prawidłowo powinno zdanie brzmieć: "Sytuacja wydarzyła się jakieś...". W szkole i na egzaminach lepiej używać współczesnej polszczyzny, choć użycie słowa "rzecz" chyba byłoby tutaj również uprawomocnione. W którymś ze swoich wykładów Miodek to tłumaczył. Pamiętaj - na egzaminie nie będziesz miał możliwości prowadzenia dyskusji, bo dostaniesz "pałę" i kopa w tyłek.
G.
P.S.
Osobiście dziwoląg: "Rzecz zadziała się jakieś 2 godz..." bardzo mi się spodobał gdym go zoczył.

piotrm210 napisał w dniu 2014-01-18 18:37:58:

Grześ napisał w dniu 2014-01-18 10:42:41:

Chłopie - matura przed Tobą. My, na forum możemy sobie pozwolić na wiele. Jednak, żebyś w szkole pewnych konstrukcji słownych nie tworzył, to wytłumaczę tego "dziwoląga": "Rzecz zadziała się jakieś 2 godz...". Prawidłowo powinno zdanie brzmieć: "Sytuacja wydarzyła się jakieś...". W szkole i na egzaminach lepiej używać współczesnej polszczyzny, choć użycie słowa "rzecz" chyba byłoby tutaj również uprawomocnione. W którymś ze swoich wykładów Miodek to tłumaczył. Pamiętaj - na egzaminie nie będziesz miał możliwości prowadzenia dyskusji, bo dostaniesz "pałę" i kopa w tyłek.
G.
P.S.
Osobiście dziwoląg: "Rzecz zadziała się jakieś 2 godz..." bardzo mi się spodobał gdym go zoczył.

Zdaję sobie sprawe,że to błąd.Jednak błędem nie jest zrobienie spacji po przecinku.Pytałem mojej Pani od j.polskiego.

ITA napisał w dniu 2014-01-17 22:38:36:

monikowo napisał w dniu 2014-01-17 20:11:35:

,,Rzecz zadziała się'' A cóż to za dziwoląg językowy

violina64 napisał w dniu 2014-01-18 16:03:01:

magnez33 napisał w dniu 2014-01-09 16:41:32:

Kochane moje Panie Polonistki ,w wątpliwych przypadkach doradzały dodanie czasownika:

1. (M.) mianownik - Kto( kto to jest)? Co(co to jest)? - żółw, żółwie
2. (D.) dopełniacz - Kogo(nie ma)? Czego(nie ma)? (Czyj?) - żółwia, żółwi
3. (C.) celownik - Komu(się przypatruję)? Czemu(się przypatruję)? - żółwiowi, żółwiom
4. (B.) biernik - Kogo(widzę/nie widzę)? Co(widzę/nie widzę)? - żółwia, żółwi(e)
5. (N.) narzędnik - Kim(z kim idę)? Czym(z czym idę)? - żółwiem, żółwiami
6. (Ms.) miejscownik - O kim(mówię)? O czym(mówię)? - żółwiu, żółwiach
7. (W) wołacz - (O!)(o,jest!) - żółw, żółwie
Do tej pory stosuje i ..nie narzekam. To była dobra stara szkoła,aż żal ,że został po niej tylko cień...

Wszystko pięknie, oprócz wołacza. Niestety nie znam pytania do tego przypadku, ale w przytoczonych przykładach powinno być: "żółwiu!" i "żółwie!". To jest to, jak wołamy za kimś, kiedy chcemy, aby na to wołanie się odwrócił.
Dobrym tego przykładem było zastosowane póżniej "Piotrze".
Przykłady: Violu, Jarku, Aniu, Zbyszku, Zosiu, Krzysiu, Romku, Elku (Eligiuszu, mój brat ma tak na imię), bracie, wujku, ciociu,koniu, maszyno (to mówmy prosząco, może zadziała...), pralko (w moim przypadku zawsze z "kochana")...

Zgadzam się całkowicie. Maszynę można jeszcze pogłaskać, jeżeli sam wołacz nie zadziała.